Wanneer ergens een kikkersoort verdwijnt of uitsterft, wordt dat vaak gezien als een indicator voor hoe het daar met het milieu gesteld is. Maar dit beeld is dus onjuist volgens bioloog Kerby. Voor de meeste chemische stoffen zijn kikkers ‘licht vatbaar’ tot ‘ongevoelig’. Andere dieren kunnen net zo of veel gevoeliger zijn voor chemische stoffen, het licht er maar net aan welke stof bekeken wordt.
Kerby bekeek 28.000 verschillende toxiciteitsonderzoeken die in het verleden gedaan waren. De giftigheid van 107 verschillende stoffen was onderzocht, waaronder anorganische chemicaliën, pesticiden en zware metalen. De stoffen werden op 1279 verschillende diersoorten getest, zoals wormen, vissen, slakken en insecten.
Volgens Kerby moeten milieu-onderzoekers voorzichtiger zijn met het aandragen van kikkersterfte als bewijs voor milieuvervuiling. En wanneer ze dan toch echt kikkers of andere amfibieën willen gebruiken moeten ze eerst uitzoeken waar de dieren precies gevoelig voor zijn.
Het onderzoek wordt gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Ecology Letters.
Zijn kikkers watjes?
23december2009
Kikkers staan al lang bekend om hun gevoeligheid voor milieuvervuiling. Maar een bioloog van de Universiteit van South Dakota ontdekte dat kikkers niet per definitie gevoeliger zijn voor chemische stoffen dan andere dieren.
