De Sugarglider; Petaurus breviceps

Ze ontlenen hun populariteit aan hun uiterlijk: het is namelijk een klein diertje met een fluweelzachte vacht. Toch is en blijft het een exotisch dier en geen knuffeldier.
Ze worden suikereekhoorns genoemd omdat ze op eekhoorns lijken. Dit is echter een verkeerde benaming, want het zijn geen eekhoorns, zelfs geen knaagdieren maar buideldieren!

Sugargliders zijn omnivoren. Hun naam hebben ze ook te danken aan het feit dat ze voornamelijk sap van eucalyptusbomen consumeren, wat lijkt op honing. Verder eten ze insecten, eieren, en hagedisjes. Maar ook plantendelen en nectar, fruit, bladeren, knoppen en sap. In gevangenschap is het moeilijker ze hun natuurlijke dieet te geven.

De volgende ingrediënten kunnen gebruikt worden voor de voeding voor Sugargliders: water, honing, gepureerd fruit, stuifmeelkorrels (natuurwinkel, reformdrogist), sojamelk (geen gewone melk i.v.m. lactose intolerantie), rijstebloem, Brinta, Lori's opfokvoer, gekookt ei, Roosvicee, druivensuiker, calcium, Carmix.

Sugargliders hebben elke dag behoefte aan groente en fruit (uitgezonderd aardbeien en koolsoorten) en enige vorm van dierlijk eiwit (zei het in beperkte mate) in de vorm van sprinkhanen, moriowormen, meelwormen of krekels.

Twee voedingsgerelateerde problemen waar de Sugarglider mee te maken kan krijgen zijn heupafwijkingen en Rachitis door gebrek aan calcium en vitamine D3.
Een andere afwijking die kan optreden is zelfverminking. Dit komt vooral door stress,. Andere oorzaken kunnen infectie van de urinewegen, parasieten of schimmelinfectie zijn. Het is altijd raadzaam om bij problemen een bezoek te brengen aan de dierenarts. Let wel op: meer dan de helft van de Nederlandse dierenartsen kent het bestaan van de Sugarglider niet!