Voeding

Daarnaast komen ze ook voor in het gematigde klimaat van Nieuw Zeeland en Australië. In hun natuurlijk leefomgeving voeden deze vogels zich met een grote verscheidenheid aan zaden, naast tal van andere voedselitems.
De meeste van deze zaden zijn nauwelijks commercieel verkrijgbaar. Daarbij kunnen ze niet geheel voorzien in de nutriëntenbehoefte van in gevangenschap levende vogels. De reden hiervoor is dat vogels in gevangenschap veel minder energie gebruiken en dus ook minder eten nodig hebben. Daardoor krijgen ze kleinere hoeveelheden vitaminen, mineralen en andere voedingstoffen binnen.
Dit tekort aan nutriënten kan op langere termijn tot ziekte te leiden. Daarnaast kan het broedsucces negatief beïnvloed worden.
Een van de meest voorkomende tekorten bij papegaaiachtigen is vitamine A. In de VS echter, wordt tegenwoordig juist steeds vaker een teveel aan vitamine A geconstateerd. Door vitamine A in de vorm van bètacaroteen (van plantaardige afkomst) te verstrekken, kunnen zowel een tekort als overmaat worden voorkomen. Bètacaroteen wordt namelijk alleen opgenomen als er behoefte aan is.
Twee andere nutriënten die ook regelmatig tot problemen leiden zijn Vitamine D en calcium. Vitamine D3 is afkomstig van dierlijke bronnen en kan onder invloed van UV licht in de huid worden aangemaakt. Vitamine D2, uit plantaardige bronnen, is bij vogels veel minder effectief. Het tekort aan calcium kan indirect veroorzaakt worden door zaden met een hoog gehalte aan fosfor. Doordat deze twee mineralen een complex vormen zullen ze echter beide slecht opgenomen kunnen worden.
Een mogelijke oplossing voor deze problemen is het verstrekken van een “volledige voeding”.
(Over dit onderwerp zal in een van de volgende nieuwsbrieven meer aandacht worden besteed)