Voeding

04april2007
Bron: EZNC
Voerstrategie en voermethodes
De wijze waarop voeding op de behoefte wordt afgestemd noemen we voerstrategie. Zo’n voerstrategie heeft vaak betrekking op het afstemmen van de hoeveelheid en/of het soort nutriënten op de behoefte van individuele dieren of een groep dieren.
De belangrijkste voerstrategieën voor exotische dieren zijn cafetariafeeding en normvoedering.

Bij cafetariafeeding is er een overmatig aanbod van nutriënten (energie, eiwit, vitaminen en mineralen) uit een verscheidenheid aan grondstoffen gedurende een langere perio¬de (ca 4-5 maanden). Daarbij wordt er geen rekening gehouden met de individuele behoefte van dieren aan nutriënten. In een cafetariafeeding-systeem zullen de dieren relatief weinig minder smakelijk voer opnemen. Bij normvoedering wordt -in tegenstelling tot bij cafetariafeeding - juist geprobeerd om iedere dag de opname aan nutriënten zo goed mogelijk in overeen¬stemming te brengen met de berekende behoefte van het individuele dier. Het doel van normvoedering is, ieder dier met een variërende combinatie van voeders te voorzien van de berekende behoefte aan energie, eiwit, vitaminen en mineralen. Op basis van bekende gegevens wordt berekend hoeveel voer een dier nodig heeft.

Een factor waarmee rekening gehouden dient te worden, is de tijd die een dier nodig heeft om het verstrekte voedsel op te nemen. Voor het eten van hooi is dan vaak veel tijd nodig. Maar voor het naar binnen werken van krachtvoer of fruit is vaak weinig tijd nodig. Voerstrategie en voermethode staan uiteraard niet los van elkaar. De keuze voor een bepaalde voerstrategie kan inhouden dat een bepaalde voermethode wordt uitgesloten. Omgekeerd kan een bepaalde voermethode beper¬kingen opleveren voor de te volgen voerstrategie. Desondanks is het mogelijk om diverse voerstrategieën te combi¬neren met een groot aantal voermethoden.