Er zijn quarantaineruimtes, bassins, dierenartsen en gespecialiseerde verzorgers.
Via het EHBZ (Eerste Hulp bij Zeehonden) netwerk worden jaarlijks zon 200 zieke en verzwakte zeehonden opgevangen.
Alle zeehonden die hier opgevangen worden zijn hier tijdelijk. Wanneer de dieren hersteld en aangesterkt zijn gaan ze weer terug naar de Waddenzee.
In de opvang wordt hier ook altijd rekening meer gehouden. Eerst worden de dieren apart opgevangen (in quarantaine) zodat ze geen ziektes van andere dieren kunnen oplopen of aan andere dieren overbrengen. De dieren worden goed verzorgd maar niet geknuffeld, om ze niet teveel aan mensen te laten wennen. Na de quarantaine periode worden de zeehonden in groepen gehuisvest, in het wild leven de dieren immers ook in groepen. De zeehonden worden ook niet op vaste tijden gevoerd en na het voeren is de verzorger ook weer snel verdwenen. Ook op het wad zwemt de vis niet op vaste tijden langs!
De zeehondencrèche kan ook bezocht worden. Er wordt veel informatie gegeven over zeehonden en over hun leefgebied. Ook wordt uitgelegd wat de redenen zijn dat zeehonden in de crèche opgevangen moeten worden (moeder kwijt, ziek, verzwakt, verstrikt in netten, gewond) en hoe er in de crèche voor de dieren gezorgd wordt. Voor kinderen is er een speurtocht waarbij ze aan de hand van allerlei vragen zoveel mogelijk te weten kunnen komen over zeehonden.
Zeehondencrèche Pieterburen
23januari2008
In 1972 begon Lenie 't Hart met het opvangen van zeehonden in haar achtertuin. Dit kleinschalige initiatief is inmiddels uitgegroeid tot een echt zeehondenziekenhuis met alle benodigde faciliteiten.
