Gedrag Eekhoorn

Basisgedrag

Eekhoorns in de vrije natuur brengen het meeste van hun tijd door in bomen. In volières zullen zij ook het meest gezien worden in de hoogste punten van het verblijf. Eekhoorns kunnen met gemak hoge snelheden bereiken klimmend en springend van de ene tak naar de andere. Wanneer nodig komen zij op de grond. Dit is voornamelijk om voedsel te zoeken of om voedsel te begraven of te verstoppen. Eekhoorns besteden zestig tot tachtig procent van hun tijd aan het vinden van voedsel en andere aan voedsel gerelateerde activiteiten.
Ze zijn vooral actief gedurende de vroege ochtend en namiddag. In de zomer en herfst zijn eekhoorns het meest actief. Gedurende de winter zijn zij minder actief, van een winterslaap is echter geen sprake. Eekhoorns verblijven dan de meeste tijd in hun nest en leven van de voedselvoorraden die zij in de zomer en herfst hebben aangelegd. In zonnige perioden ligt de eekhoorn vaak languit gestrekt op takken.

Eekhoorns kunnen verschillende geluiden produceren. Deze geluiden produceren zij bij angst of boosheid. Hoewel zij bij angst eerder op de vlucht zullen slaan dan geluid produceren. Volwassen eekhoorns zijn stressgevoelige dieren en slaan snel op de vlucht bij angst.
Boosheid van de eekhoorn kan zich uiten in het stampen op de grond. De staart van de eekhoorn geeft vaak zijn stemming weer.
Opvallend aan het eetgedrag van eekhoorns is dat zij zelf het verschil kunnen zien tussen slechte (rotten) noten en goede noten. Door middel van het schudden van de noten horen zij of de noot het waard is om geopend te worden of niet.

Groepsveranderingen

Eekhoorns zijn solitair levende dieren. Ze komen gewoonlijk alleen bij elkaar om te paren. Het verdient de voorkeur om eekhoorns alleen te houden of paarsgewijs. Met de hand grootgebrachte eekhoorns kunnen het vaak het beste alleen gehouden worden. Zij richten zich sterk op de verzorger maar zullen naar andere dieren agressief reageren. Het is sterk afgeraden om eekhoorns in een groep te huisvesten. Zij zullen geen andere soortgenoten kunnen verdragen.

Delen met andere diersoorten

Er zijn gevallen bekend van eekhoorns die in harmonie samenleefde met andere diersoorten als vogels en konijnen (Puschmann P. 2004, p. 294-298). De rode en grijze eekhoorn kunnen beter niet samen gehuisvest worden, om de volgende redenen:
  • De grijze eekhoorn is groter en sterker dan de rode. Bij bepaling van rangorde zal de grijze hierdoor altijd aan winnende hand zijn. De grijze eekhoorn zal ook de baas zijn als het om voedsel gaat en andere activiteiten waardoor de rode nauwelijks aan bod komt.


  • De grijze eekhoorn kan het parapokken virus bij zich dragen wat voor de rode eekhoorn dodelijk kan zijn. De grijze eekhoorn ondervindt geen last van dit virus.