Goede samenwerking

06maart2013
Bron: scientias.nl, foto van Jenny
De driebandanemoonvis (ook wel bekend als clownvis of Nemo) heeft een bijzondere relatie met zeeanemonen. Het visje kan zich schuilhouden tussen de tentakels van de zeeanemoon. In ruil daarvoor eet de vis parasieten die een bedreiging voor de zeeanemoon vormen.
Hier hebben beide organismen baat bij. Toch moest er volgens een onderzoeker van de Auburn University (USA) nog een reden zijn voor de goede samenwerking tussen de clownvis en de zeeanemoon. Koraalriffen, waar de zeeanemonen zich bevinden, hebben moeite om ’s nachts aan voldoende zuurstof te komen. Overdag is er voldoende zuurstof maar ’s nachts loopt dit terug. Van rifbaarzen is bekend dat ze zuurstofrijk water over het koraal verspreiden. Er was een mogelijkheid dat driebandanemoonvissen iets soortgelijks zouden doen voor de zeeanemonen.
Eerst werd de zuurstofconsumptie van zeeanemonen samen met clownvissen bepaald. Daarna werden de anemonen en de vissen uit elkaar gehaald en werd weer de zuurstofconsumptie bepaald. De vissen en anemonen bleken 1,4 keer meer zuurstof te consumeren wanneer ze samen waren dan apart. In een volgend experiment werd weer de zuurstofconsumptie bepaald terwijl de vissen en anemonen gescheiden waren, maar nu konden de vissen de anemoon wel zien. De zuurstofconsumptie bleef lager. Kennelijk was fysiek contact essentieel.
Met behulp van camera’s werd waargenomen wat er ’s nachts gebeurde wanneer de clownvis samen was met de zeeanemoon. De clownvis bleek ’s nachts zeer bewegelijk en actief te zijn. Regelmatig werden de vinnen druk bewogen en dook de vis diep in de anemoon. De zeeanemoon werd zo gedwongen zich iets te openen. En zo voorzag het visje de anemoon van extra zuurstof. En de vis doet dit kennelijk zeer effectief, want het water extra laten stromen over de zeeanemoon verhoogde de zuurstofconsumptie wel iets, maar niet zoveel als de clownvis kon.
Licentie foto: Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0